Flying Blue

W tych wersach ciągle zderzają się dwa światy: betonowe dzielnice i okna samolotów. Na dole – hałas ulic, odblaski latarni i historie, które rzadko kończą się happy endem. Z góry – chmury, klasa biznesowa i bonusowe mile, które stają się symbolem wyrwanej przestrzeni, gdzie można oddychać pełną piersią.

Brzmi to tak, jakby święto w głowie trwało nawet wtedy, gdy wokół panuje zbyt poważna atmosfera.„Everyday c’est very good” brzmi jak motto: niech pozostają problemy, niech zazdrośnicy krążą po sąsiedztwie, ale licznik mil kręci się, życie toczy się dalej, a sama myśl o locie staje się formą wolności. Nie chodzi tu o luksus dla pozoru, ale o umiejętność przekształcenia nawet chaosu w wakacje.