Canon

Kiedy ulice huczą, a bas wibruje w piersi, staje się jasne, że romantyczność nie dotyczy tu świec, ale szybkości reakcji i pewności w ruchu. Każda sylaba jest jak strzał, każdy rym to krótkie uderzenie w dumę świata, w którym wszyscy chcą być„kanonem”, ale nie wszystkim wystarcza odwagi. Mieszanka chuligaństwa i stylu, gdzie grubiaństwo brzmi prawie jak flirt, a ironia jak zbroja. Wszystko nasycone zapachem benzyny, potu i poczucia własnej wartości, odlanego w chromie. Tutaj frazy nie obiecują, one działają – bezpośrednio, ostro i pięknie, jak błysk flesza w nocnym klubie, gdzie nawet niebezpieczeństwo wygląda modnie.