CUPIDOxX

Nocna dyskoteka jako podium dla ego: błyszczące zegarki, drogie ciuchy i powtarzające się frazesy –„nie zakochują, zarabiają pieniądze”. Wokal jest jakby narysowany neonowymi konturami – zuchwały, elegancki i z wyraźną przesadą przechwałek; cała scena wydaje się teatrem kiepskich aktorów, gdzie kamertonami są diamenty, a głośne wersy o„puli” są raczej hiperbolą niż planem działania. Taniec między wulgarnością a urokiem, gdzie fałszywa pewność siebie zamienia się w komiczny dodatek, a szczera bliskość pozostaje gdzieś za kulisami. W rezultacie – jakby patrzeć na kogoś przez szybę witryny: blask sprzedaje wizerunek, ale w środku nadal słychać rytm, który zmusza do ruchu, śmiechu i lekkiego podejrzenia, że za maską może kryć się zmęczenie.