Untitled (How Does It Feel)

Powolny ruch powietrza, jakby pokój oddychał w rytmie muzyki. Światło jest przytłumione, czas płynie sekundami, a nawet serce wydaje się basową linią. Nie ma tu pośpiechu – tylko pragnienie, gęste i pewne, jak spojrzenie, od którego nie chce się oderwać wzroku.

Muzyka otacza jak jedwab, a wszystko zamienia się w dotyk – nie ciała, ale nerwów. Słowa płyną łagodnie, jak obietnica, której nikt nie wypowiada na głos, ale oboje rozumieją. To moment, w którym świat zawęża się do dwojga, a jedyne pytanie, które ma sens, brzmi:„jak to się czuje?”.