Zoo - z filmu Zwierzogród 2

Miasto wyczerpało się po długim dniu – i nagle zamienia się w dżunglę. Pot spływa po ścianach, muzyka dudni jak dzikie krzyki ptaków, a parkiet tańca żyje według własnych zasad. Nikt tu nie myśli o terminach i rachunkach za prąd, tylko o szalonym rytmie, odrobinie szaleństwa i poczuciu, że świat w końcu przypomniał sobie, jak być żywym.

Każde uderzenie basu burzy resztki przyzwoitości: ktoś skacze, ktoś śmieje się do łez, ktoś po prostu stoi i oddycha – po raz pierwszy naprawdę. Wszystko się miesza – języki, gesty, światła. Granica między„można” a„nie można” zatarła się jak neonowa kałuża przy wejściu do klubu. I tak, na kilka godzin ten betonowy świat naprawdę stał się zoo – tylko nie ze zwierzętami, ale z wolnymi ludźmi.