EPISODIO D'AMORE

Miłość w tej piosence to nie uczucie, a chroniczny stan. Ta, której nie wyleczy ani czas, ani odległość. Wydawałoby się, że wszystko dawno powinno się wypalić, ale wewnątrz wciąż świeci nie ciepłym ogniem, lecz elektrycznością, która uderza przy każdym dotknięciu. Bohater miota się po mieście, szuka, gubi, znów znajduje, jakby zawisł w pętli między „chcę” a „boli”. Muzyka jak puls na granicy załamania: trochę włoskiego dramatu, trochę miejskiej neonowej tęsknoty. Wszystko brzmi jak wymuszone wyznanie, ale mimo to z czułością. I nawet kiedy miłość staje się bronią, ręka znów sięga po spust. Bo bez tego dźwięku cisza bardziej przeraża.