Il brivido della vita

Czasem wystarczy poczuć, jak życie znów oddycha. Choć trochę na krawędzi, z winą na koszuli i głupim uśmiechem na twarzy. Kiedy każdy błąd wydaje się świętem, a każda strata powodem do nalania kolejnej lampki. Świat kręci się jak ruletka, a wszystkie stawki znów na czarne, nie z chciwości, ale po prostu dla dreszczu emocji, że krew wciąż płynie w żyłach. Jest w tym lekkie szaleństwo, to słodkie swędzenie, kiedy chcesz się poparzyć, żeby się upewnić: tak, żyję. Miłość na rozdrożach, przyjaźń w kieliszkach, wolność na skraju zmęczenia. I może nie trzeba szukać sensu, wystarczy po prostu pozwolić sobie choć raz być bezbłędnie głupim, bo właśnie w tym kryje się prawdziwe, szczere brivido della vita, dreszcz życia.