Piel de Cordero

Noc, która zaczęła się jako przypadek, a skończyła czymś, co wciąż nie daje o sobie zapomnieć. W powietrzu dym, alkohol i odrobina soli z cudzej skóry, rano pustka i to właśnie obrzydliwe uczucie, kiedy niby wszystko skończyło się dobrze, ale nie tak. Ciepło jeszcze utrzymuje się na ustach, ale w środku już lód, który nie stopnieje żadnym nowym spotkaniem. Są pary, w których pasja jest jak pożar w koszu na śmieci: gorąco, brudno i z jakiegoś powodu pociągająco. Tu jest mniej więcej tak. Brutalność i czułość idą w parze, „wilk i jagnię” w jednym łóżku, gdzie miłość dawno ustąpiła przyzwyczajeniu do parzenia się. A jednak – wspomina się. Nawet jeśli przysiągł, że nie wróci.