Nothing Even Matters

Kiedy wszystko wokół się wali – od wież biurowców po piłkarskie nadzieje – a serce dziwnie spokojne, to znaczy, że gdzieś w pobliżu nastąpiła ta właśnie równowaga. Takie, gdzie manicure nie jest potrzebny, a szef może dzwonić trzy razy – w tym cieple nie ma miejsca na pośpiech. Świat może iść na dno, ale w środku cicho brzmi: „nic nie ma znaczenia”. Nie dlatego, że apatia, ale dlatego, że w końcu wszystko jest na swoim miejscu. To jak poranek bez kawy, ale z ukochanym głosem w półśnie. Jak taniec bez rytmu, gdzie ciała i tak się zsynchronizują. Po prostu życie stało się miękkie jak jedwab na skórze, a jeśli jutro się odwróci – niech tak będzie. I tak jest coś, dla czego warto pozostać w tym słodkim "nie ważne".