Garam & Madu (Sakit Dadaku)

W miękkim świetle latarni i leniwym rytmie gitary rodzi się to uczucie – kiedy noc pachnie słodkim potem i obietnicami, a myśli pełzają ku jednej osobie, jakby nie miały innego adresu. Głos brzmi tak, jakby między wierszami ukryte było pytanie: „a gdyby wszystko powtórzyć – wybrałbyś znowu mnie?”. W tej piosence jest przytulna tęsknota, jak po długich uściskach, kiedy skóra jeszcze pamięta ciepło, a łóżko już ostygło. Słowa płyną miękko, prawie sennie, ale w środku łaskocze lekki ból – przyjemny, prawdziwy, ludzki. Ta, która nie wymaga tłumaczenia, nawet jeśli język jest inny.