Last Living Souls

Czasami wydaje się, że wszystko wokół już dawno zamieniło się w cyfrowe odbicia – poruszają się, mówią, śmieją się, ale jakby na autopilocie. A w środku – pusta sala oczekiwania, w której rozbrzmiewa echo własnych myśli. Ten utwór brzmi właśnie stamtąd: z granicy między rzeczywistością a symulacją, gdzie pytanie *„czy jeszcze żyjemy?”* nie brzmi tragicznie, a niemal codziennie.

Wszystko drży w powolnym, rytmicznym pulsowaniu, jak lampa w piwnicy, która nie może się zdecydować – palić się czy zgasnąć. Muzyka nie wymaga odpowiedzi, po prostu przypomina: dopóki gra – jest życie. Nawet jeśli trochę na autopilocie.