CIEL

Pojawiła się – jakby to była awaria rzeczywistości. Nie człowiek, a miraż o zapachu deszczu i elektryczności, który zaburza logikę i przywołuje wszystkie zapomniane sny. Świat wydaje się taki sam – samochody jeżdżą, zegary tykają, kawa stygnie. Ale w powietrzu jest już coś nie tak: zbyt jasno, zbyt cicho, jakby po zaklęciu, kiedy nie wiadomo, czy stał się cud, czy po prostu błąd.

A przecież ostrzegali: magia jest blisko. Ale nikt nie powiedział, że może ona mieć głos, który sprawia, że serce traci rytm. Kiedy wszystko się kończy, pozostaje tylko ten dziwny posmak – jak po śnie, w którym kochało się kogoś, kto nie istnieje.