wasurerumaeni

Jak wieczorne miasto po deszczu: ulice lśnią, latarnie rozmywają się w miękkich plamach, a powietrze wciąż przechowuje ciepło czyichś głosów. Dźwięki utworu są jak kroki po mokrym asfalcie, nieco pośpieszne, nieco rozmarzone, jakby ktoś biegł za swoją ulatującą myślą, zanim ta rozpłynęła się jak para.

W melodii słychać mieszankę drżącej kruchości i ukrytej siły, jak u tych, którzy szukają nie tylko odpowiedzi, ale także odwagi, by dotknąć własnych duchów. Muzyka delikatnie otula mirażami, ale między wierszami słychać uparte„nie zapomnij, nie odpuszczaj”, zanim świt przywróci wszystko na swoje miejsce.