StaRt - Instrumental

Głośno, jasno i z taką ilością wykrzykników, że wydaje się, jakby same pełniły rolę perkusji. Wszystko tutaj jest zorganizowane jak karnawał: ogłoszono start, rozwieszono flagi, a zamiast broni – wyobraźnia i sprytne plany. Nawet smutek w takiej muzyce nie brzmi jak tragedia, ale jak obowiązkowy akcent świąteczny – jakby deszcz na bruku, który tylko dodaje blasku i świeżości.

Za całym tym cyrkiem kryje się zaskakująco prosta myśl: szczęście nie mierzy się głośnością fanfar, ale umiejętnością dostrzeżenia małego„nie chcę zapomnieć”. Jakby gra w to, ile radosnych chwil uda się schować do kieszeni, zanim zabrzmi nowy sygnał do rozpoczęcia. I prawdopodobnie właśnie dlatego chce się śpiewać – głośno, chaotycznie, ale tak, aby udowodnić sobie, że w tym tłumie nie pozostaje się samemu.