Pretender

Piosenka wydaje się być utkana z oklasków, okrzyków i melodii, która bardziej przypomina błyski światła niż uporządkowane nuty. Nie chodzi tu o znaczenia i skomplikowane historie, ale o samą chwilę – kiedy sala śpiewa nawet nie słowa, ale dźwięki, a to„uuu-uuu” staje się wspólnym językiem.

Jest w niej coś z letniego festiwalu: gorąco, głośno, trochę chaotycznie, ale dzięki temu jeszcze radośniej. Muzyka płynie falami – to podnosi, to zapiera dech w piersiach, a potem znów nabiera tempa i nie da się już stać w miejscu. To czysta energia, która nie wymaga tłumaczenia.