夏の影

Pachnie gorącym asfaltem i lekko przypalonymi goframi z automatu przy parku. Wiatr bawi się cieniami, cykady bez wstydu krzyczą na całą dzielnicę, a rozciągnięta koszulka przykleja się do pleców - wszystko to wydaje się być specjalnie wymyślone, aby ukryć zbędny rumieniec i niewypowiedziane słowa.

Letnie dni w piosence to nie daty kalendarzowe, ale film, którego nie chce się przewinąć. Lód w szklance topi się zbyt szybko, uśmiechy utrzymują się nieco dłużej niż trzeba i wydaje się, że dorastanie przebiega w takim samym cichym, ale niepowstrzymanym tempie. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że kiedyś ten sam wiatr, uparty i lekki, ponownie dotknie kogoś po drugiej stronie wspomnień.