KICK BACK

Jakby życie wyprane w pralce, gdzie wraz z plamami oleju znikają stare przyzwoitości, ale zapach wolności pozostaje. W tej piosence pragnienie szczęścia miesza się ze zmęczeniem wszystkimi poprawnymi zasadami: pragnie się miłości, chaosu i tego, żeby ktoś w końcu zdjął maski, pozostawiając tylko nagie, szczere pragnienie życia.

To nie jest modlitwa ani spowiedź – raczej dziki taniec na granicy nieba i śmietnika, gdzie„chcę wszystkiego” brzmi jak mantra, a„rozbij mnie i śmiej się” – jak zaproszenie do gry bez gwarancji. Brud, głód, miłość, cynizm – wszystko w jednym rytmie, który z jakiegoś powodu wydaje się nie destrukcyjny, a zaskakująco żywy.