Se Piovesse Il Tuo Nome - con Calcutta

Miasto szumi jak stary gramofon, którego igła co chwila przeskakuje z rowka. Fontanny tryskają, ale pragnienie nie ustępuje, jakby wszystko wokół umiało dawać tylko iluzję zaspokojenia. Sklepy gasną jeden po drugim, a zostaje tylko człowiek z kieszenią pełną drobnych i pustymi rękami, który mimo wszystko wciąż "wydaje resztę" światu. Miłość to nie wyznania i nie spotkania. To suche powietrze, które wchłania deszcz imienia innego, przypadkowo wpadły między wiersze. Każda stacja mija tę właściwą, i przez to boli trochę bardziej niż samo rozstanie. Skoro nie zszedł, to znaczy, że wciąż masz nadzieję, że pomyliłeś się nie na zawsze. A potem nagle kwiat w ustach zamiast słów. Głupi, ale żywy. I w nim cała czułość, która nie zmieściła się w piosenkach, których nigdy nie było.