3arbi Connection

Nocny bit przecina powietrze, jak stary płaszcz kradnie uwagę i zostawia na asfalcie ślady podeszw i słów. Wokal brzmi jak żart przebrany za rozkaz: raz przechwalanie się udziałami i D&G, raz łagodny sarkazm o „królach” ulicznej areny, a wszystko to spięte zimnym humorem, który jest znany każdemu, kto uważa ulicę za szkołę przetrwania. Muzyka jest jednocześnie kinem i zbiorem zasad: bohaterowie błyszczą, a potem się chowają, ale rytm nie pozwala im się otrząsnąć. Narracja pachnie benzyną, operacjami bankowymi i wakacjami na obcym brzegu, mieszanką władzy i wrażliwości, gdzie okrzyki „wybierz stronę” brzmią jak znajomy refren. Wokół wiele masek, duży zespół i kilka niezmiennych formuł, które utrzymują porządek, a w tym dziwnym porządku pojawia się dziwne ciepło, prawie pokrewne: gdy zasady są surowe, łatwiej jest jednocześnie śmiać się i liczyć pieniądze.