Formentera

Są więzi, których nie da się wyjaśnić logiką – po prostu się pojawiają, jak nagły prąd pod skórą. Powietrze jest gęste od pożądania, myśli się mieszają, słowa stają się zbędne. Wszystko decyduje spojrzenie – bezpośrednie, pewne, z obietnicą kontynuacji. W tej bliskości nie ma dramatu ani patosu, tylko naturalne pożądanie, jak fala, która nie pyta, czy można.

Chodzi o tę chemię, która doprowadza do szaleństwa i nie pozwala odejść nawet potem. Kiedy zapach, głos, a nawet oddech drugiej osoby stają się obsesyjnym wspomnieniem, które jednocześnie ogrzewa i dręczy. Noc już dawno minęła, a ciało wciąż pamięta.