G. MCKENNA

Głośny oddech metra, zapach żelaza i goryczy – z tej rzeczywistości, gdzie trzydzieści euro to nie cena, a diagnoza systemu. Tutaj słowa uderzają jak gwoździe w beton, a każdy wers chrzęści pod stopami jak szkło po zamieszkach. Pomiędzy wybuchem a wspomnieniem rodziców, pomiędzy„flash-termikiem” a kuchnią, gdzie matka dzieliła chleb, słychać dumę tych, którzy nie poddają się, nawet gdy szanse są równe zeru.

Nie chodzi o zemstę – chodzi o przetrwanie z śladami brudu na rękach. Muzyka pachnie potem, złością i wolnością, której nie dają, a wyrywają zębami. Żadnych legend, żadnych bohaterów – tylko goła prawda, hartowana w dymie i trzydziestu przeklętych euro.