mejikuhibiniu

Początkowo wydaje się, że to tylko flirt, zabawa na lekkim wietrze – ale nagle wszystko zamienia się w coś lepkiego, z posmakiem zazdrości i bolesnej szczerości. Tutaj nie śpiewa się o uczuciach – one są wylewane jak resztki kawy z kubka po bezsennej nocy. Wszystko brzmi jak rozmowa po kłótni, gdzie nie liczy się już, kto ma rację, ale bardzo słychać, kto wciąż nie odpuścił. Rytm wędruje między „dobrze, zapomnijmy” a „no dlaczego znowu tak wyszło”. Tańczyć do tego można - ale tylko jeśli nie szkoda serca.