NASZE BYŁE

Pachnie korespondencją, która już dawno straciła sens – ale mimo to otwieramy ją przed snem, jakby ukrywała odpowiedź. W tej historii nie ma tragedii, jest tylko lekki posmak przepalonej młodości: kiedy jeszcze wierzy się, że uczucia można naprawić filtrem z Instagrama i kroplą whisky zamiast wody. To jednocześnie śmieszne i smutne – jak próba wymazania pamięci, ale pozostawienia playlisty.

On jakby się złości, jakby się śmieje, jakby tańczy, żeby nie myśleć. Serce nie jest już szkłem – jest cynkowane, błyszczy, ale nie tnie. A jednak pod tym metalem gdzieś porusza się to„chciał dobrze”. Po prostu teraz miłość mierzy się historiami i czasem do następnego zablokowania.