Wagyu du Jap'

Noc pachnie skórą pytona i drogim stekiem: jest tu zagrożenie, pokaz mody i chęć zjedzenia świata w samotności z pieczarką Wagyu. Głos wydaje się dochodzić z luksusowego salonu, gdzie negocjacje toczą się w przerwach między przymierzaniem kurtek i podpalaniem czyjejś reputacji – a wszystko to z lekkim uśmiechem. Zemsta podana jest pięknie: wyprasowany Dior, czek na pełnym ekranie i plan przemyślany jak garderoba – czysty, stylowy i z nutką bezlitosności.

Refren zamienia się w mantrę„ona chce”: żartobliwa kaprys o zamku i kulinarnych przyjemnościach nagle sąsiaduje z chłodną determinacją –„idziemy na całość, ale z klasą”. Z jednej strony – kryminalne historie z poradami dotyczącymi przetrwania w mieście, z drugiej – niemal teatralna fantazja o wywyższeniu i ochronie swoich. W rezultacie otrzymujemy mieszankę mrocznego blasku i ulicznej prawdy, gdzie luksus i kpina idą w parze, a słuchacz uśmiecha się, pomimo niewielkiego ryzyka zachorowania na ten blask.