Nearsight [SID]

Czas mija jak dron z rozładowaną baterią – szybko, głośno i bez możliwości cofnięcia ujęcia. Wszystko, co wcześniej wydawało się niekończącym latem, teraz ulatuje w codzienność, listy spraw i przeciągające się wiadomości. W głowie dudni, ale nie od basu – z przemęczenia. Chce się po prostu nacisnąć „pauzę”, odetchnąć, przypomnieć sobie, jak było, kiedy jeszcze nie bałem się hamować. A w dźwięku – jakby ktoś uczył się oddychać od nowa. Powoli, z posmakiem dymu i tęsknotą za chwilami, które się nie powtórzą. Trochę psychodelii, trochę rozpaczy, ale wszystko to jest zaskakująco żywe – jakby w środku trwała impreza, na której smutek i euforia tańczą na tej samej częstotliwości.