Pica Pica 2

Tu wszystko jest proste – nogi same wiedzą, co robić. Żadnych skomplikowanych słów, żadnej filozofii, tylko czysta radość w rytmie, gdzie słońce zdaje się skakać z ramienia na ramię. Wschodni wiatr, doprawiony wyspiarskim szaleństwem, gna po okręgu jedno pragnienie: poruszać się, dopóki nie zabraknie powietrza, dopóki świat nie stanie się jednym wielkim parkietem. Każde „sayang” jakby mrugało – mówiąc: nie myśl, po prostu żyj, dopóki bębny utrzymują puls. Tutaj nikt nie pyta, co czujesz – wszystko widać po tym, jak porusza się ramię, jak śmieją się palce. Nona tańczy, a razem z nią cała geografia kraju, gdzie upał przykleja się do skóry, ale to przyjemne, bo życie tu nie jest o „muszę”, tylko o „rozgrzewaj się i kręć”. Piosenka jak impreza na plaży, gdzie kokosy spadają w rytm, a wieczór pachnie morzem i wolnością. Trochę szaleństwa, trochę flirtu – i nagle zdajesz sobie sprawę, że szczęście może brzmieć na każdej częstotliwości, byle głośno i z uśmiechem.