BEDOESIARA

Sednem piosenki jest poranne wstawanie i bolesna duma z każdego wysiłku: radość po treningu w towarzystwie bolących mięśni, budzik o siódmej, plan„zarobić – wydać na buty i torebkę”. Tutaj wszystko dotyczy małych rytuałów dorosłego życia – serial z kocem i kebabem jako chwilowa słabość, manicure i kremy jako mała osobista ceremonia oraz zrozumienie, że ciało można kształtować i nie słuchać głosu ideałów. Ten nastrój jest ciepły, miejscami złośliwy, zawsze szczery: chcesz i jesteś gotowa do pracy, ale czasami możesz pozwolić sobie na bycie małą.

Druga warstwa – lekkie bojowe przesłanie: nie tolerować braku szacunku, nie wybaczać zdrady i nie czekać na zbawcę. Siostrzeństwo, mama-nauczycielka i własny plan podboju świata – wszystko to jest blisko, jak instrukcja w kieszeni. Stosunek do rad z zewnątrz – uśmiech i przełącznik:„pomóż sobie sama”, a w odpowiedzi na potępienie – sarkastyczny gest ręką. W rezultacie – hymn niepodległości w codziennych szczegółach: grind, manicure, filiżanka kawy i pewność, że wszystko będzie po gospodarsku.