MESSI

Nie życie – ciągła produkcja nowych utworów, ale wiara w warsztacie surowego wokalu i nocnych miksów. Nie czekają tu na talent spadający z nieba: cegła po cegle, aż„dom z widokiem na dom” stanie się rzeczywistością, a podwórze będzie brzmiało chórem zamiast cykad. W języku – odrobina brawury: porównania do legend sportu, hiperbole o tysiącu serc w jednym łóżku, obietnica wyniesienia muzyki na sam szczyt. Między wierszami – upór, który po raz setny sprawia, że wszystko jest„znów samo”, prosi o szczerość i śmieje się z pozłacanej powłoki„prezydenckich” marzeń. Bit chrupie jak żwir pod trampkami, a w tym rytmie słychać prostą arytmetykę szczęścia: mniej łez, więcej pracy, a tłum kiedyś zaśpiewa to zamiast budzika.