Силуэт (из к/ф «Алиса в Стране Чудес»)

Cisza czasami jest głośniejsza niż jakiekolwiek słowa. Zwłaszcza jeśli mieszka w niej czyjś głos, znajomy aż do dreszczy. Wszystko jakby zamarło między wdechem a wydechem – ręka, która nie zdecydowała się dotknąć, usta, które zapamiętały kolor innych. Świat zamienia się w akwarelę, gdzie miłość nie jest działaniem, ale stanem.

I wydaje się, że wszystko zostało już powiedziane: portret został pocałowany, dusza objęta, uczucia rozlały się jak wino na białą prześcieradło. Ale to nie sprawia, że jest łatwiej – bo nawet we śnie światło od niego nie gaśnie. Po prostu ktoś stał się wspomnieniem, które nie znika, a cicho śpiewa w środku, jak stara piosenka znaleziona na kasecie z napisem„nie kasować”.