Tie you down

Istnieje dziwna sztuka – pragnąć i nie posiadać. Jak trzymać wodę w dłoniach: wydaje się, że jest blisko, wydaje się, że jest twoja, ale wystarczy zacisnąć palce – i wszystko wycieka. Tutaj uczucia nie są głośne, bez krzyków i dramatyzmu. Po prostu lekka dezorientacja dwojga dorosłych ludzi, którzy wydają się wiedzieć, jak działa świat, ale mimo to napotykają własne sprzeczności. Miłość jest, wolność jest potrzebna, ale formuła nie pasuje.

Wszystko brzmi jak poranek po długiej rozmowie: cicho, trochę niezręcznie, ale prawdziwie. Kiedy już zrozumieliśmy, że nie można nikogo„przywiązać”, nawet jeśli bardzo tego pragniemy. I od tego jest trochę smutno, trochę jasno – jakbyś się uśmiechał, patrząc na to, co się nie udało, ale mimo wszystko było piękne.