La Basura

Piosenka brzmi jak poranny bałagan po imprezie – puste butelki, splątane przewody, nieuporządkowane myśli i ten ciężar, kiedy mieszają się wina, czułość i śmiech. Jakby ktoś szczerze przyznawał się do własnej niedoskonałości, uciekając się do autoironii i próśb o ratunek, ale robi to tak ciepło, że nawet brud wydaje się miękkim tłem dla żywych uczuć.

Jest o tej kruchej granicy, gdzie miłość i autosabotaż idą w parze, gdzie„wybacz” nie jest frazesem, ale jedynym sposobem, aby nie utonąć. Muzyka nie potępia – otula jak koc, jak piosenka w ciszy, kiedy nie wiesz, co dalej robić, ale mimo wszystko chcesz zostać.