Ай молодая

To zabawne i smutne zarazem: wydaje się, że życie jest przed nami, biała suknia gdzieś wisi w marzeniach, a wokół są tylko chłopcy z duszą nastolatków, którzy boją się nawet własnej„powagi”. Świat jakby zamienił się w czat bez przycisku„wyślij”: wszyscy na coś czekają, ale nikt nie decyduje się.

A ona – kwitnie. Jak ten sam polny kwiat, uparty i żywy, nawet jeśli wokół jest beton i Wi-Fi. Trochę zagubiona, trochę zmęczona radami mamy i przyjaciółek, ale wciąż wierząca, że gdzieś pojawi się ten jedyny - bez obaw, bez gier i bez słów„jeszcze nie czas”. Bo w końcu młodość to też siła, tylko jeszcze nie nauczyła się jej ukrywać za cynizmem.