Loser

Kiedy wydawało się, że wszystko zrozumiałem, ale było tylko gorzej. Próbujesz naprawić, a wychodzi odwrotnie – jakbyś przypadkowo nacisnął „restart” na najbardziej wrażliwej wersji siebie. I teraz stoisz pośród rozrzuconych uczuć, jak po imprezie, gdzie nikt nie posprzątał. Duma gdzieś pod stołem, autoironia na parapecie, a nadzieja - w ogóle na klatce schodowej, czeka, aż zostanie z powrotem wezwana. Ale w tym zagubieniu jest dziwne ciepło. Bo to znaczy, że wciąż żyje, wciąż czuje. Nawet jeśli znowu skręciłem w złą stronę, znowu wszystko zepsułem. Czasem bycie "przegranym" to jedyny sposób, by pozostać sobą.