TRYB SZYMPANS

Nocne pudełko z przytłumionymi lampami i porozrzucanymi pustymi butelkami – wszystkie znane rytuały weekendu ożywają w chrapliwym refrenie. Rytm jakby szeptał do ucha: zapomnij o przyzwoitości, włącz tryb „szampan” i tańcz do pęknięcia kręgosłupa. Wulgarny, zabawny i nieco brutalny język działa jak flakon odświeżacza powietrza – uderza prosto w nos, zmuszając do uśmiechu i zrozumienia, że tutaj wszystko jest poważnie niepoważne. Mieszanka zwierzęcego humoru (Timon i Pumba w zdegradowanej wersji) i surrealistycznych obrazów – centaurów, gazeli, skaczących kangurów – stwarza wrażenie, jakby trafiło się na szalony bal u klaunów. To stała piosenka dla tych, którzy każdego piątku i soboty urządzają małą, intymną rewolucję: burzliwą, bezsensowną i dlatego wyjątkowo ciepłą. Zabawnie jest obserwować, jak chaos zamienia się w nawyk, a nawyk w małą ceremonię wolności.