Telephone Busy

Świat leci gdzieś do przodu, a w środku jest lekka burza z "okej" i "nie dzisiaj". Czuję się, jakby życie znów zaproponowało powtórzenie starego poziomu, ale tym razem bez podpowiedzi. Na tle - połączenia, które się nie dodzwaniają, i myśli, które nie odpuszczają, dopóki nie wymyślisz dla nich pięknej rymy. Wszystko jakby się rusza, ale coś wciąż tkwi między „było dobrze” a „nie zmienię się”. W tej piosence jest dużo powietrza i trochę zmęczenia – tego, które pachnie papierosami, cudzym śmiechem i obietnicą, że nie napiszę pierwsza. Taniec w kółku, gdzie każde „okej” to tarcza, a każdy „pocałunek” to próba ponownego uwierzenia, że wszystko można zacząć od nowa, jeśli po prostu wyłączy się telefon i trochę poczeka.