Malade

Noc tutaj nie jest czasem odpoczynku, a schronieniem – jedynym miejscem, gdzie można ukryć hałas w głowie i zapach ulicy. W powietrzu unosi się zapach hafty, zmęczenia i tęsknoty za czymś czystym, czego już nie można zdobyć. Pomiędzy przekleństwami a modlitwą pojawia się strach: że mama kiedyś nie rozpozna, a ojciec nie zdąży być dumny.

Nie chodzi tylko o„ciężkie życie” – chodzi o przetrwanie na dnie, gdzie sen jest luksusem, a nadzieja pachnie benzyną. Świat, w którym miłość – do brata, ból – nawyk, a jedyna wiara – w to, że jutro przynajmniej ktoś dożyje poranka.