Escape

Są wieczory, kiedy sufit staje się najbardziej uważnym słuchaczem. Patrzysz na niego jak na nocne niebo i ogarnia cię dziwne uczucie – wszystko wydaje się być na swoim miejscu, ale już nie należy do ciebie. Pokój jest ten sam, gwiazdy są te same, a wewnątrz jakbyś po cichu pakował walizkę.

Piosenka pachnie dorastaniem – tym niezręcznym momentem, kiedy przeszłość wciąż ciągnie cię za rękaw, a przyszłość już macha ci na pożegnanie zza zakrętu. Chcesz zostać, ale nogi same robią krok. Trochę strasznie, trochę smutno, ale gdzieś pod skórą czujesz niecierpliwość. To znaczy, że wszystko jest w porządku.