Wand

Czasami wszystko rozpada się tak pięknie, że aż szkoda przeszkadzać w tym procesie. Wokół iskrzą się, płoną, pękają szwy, a wewnątrz panuje dziwny spokój. Bo kiedy wiesz, że finał jest nieunikniony, możesz pozwolić sobie na odrobinę luksusu – nie opierać się.

W piosence wyczuwa się ten rzadki moment, kiedy upadek zamienia się w sztukę. Dwoje ludzi trzyma się za ręce, podczas gdy ich świat rozbija się o ścianę, a w tym zderzeniu jest coś niemal delikatnego. Bo jeśli już wszystko się skończy – niech przynajmniej będzie to razem, z otwartymi oczami i poczuciem, że przeżyło się do ostatniej chwili. Pięknie, głośno, szczerze.