Cinta Seperti Aku

Miłość czasami zachowuje się jak zepsuta żarówka – raz świeci tak jasno, że mrużysz oczy, a raz nagle miga i gaśnie. Wydaje się, że wszystko jest już jasne, ale ręka znów sięga, aby ją włączyć, może nagle zaświeci się jak dawniej.

Nie chodzi tu o słabość ani dumę – chodzi o tę upartą ciepło, które żyje nawet w pęknięciach. Kiedy serce już charczy z bólu, a usta wciąż szukają słów usprawiedliwienia. Kiedy zamiast„boli” wypowiada się„nic”, bo inaczej się rozpadnie.

A jednak w tym złamanym rytmie jest coś ludzkiego i pięknego. Bo nawet na krawędzi, nawet pod szmerem własnych łez – ktoś wciąż potrafi kochać„do ostatniej kropli cierpliwości”.