Blue Valentine

Jakby włączyli kasetę z przeszłości – lekko zaszumioną, z ciepłem cudzego oddechu między wierszami. Głos brzmi jakby z daleka, jak echo pierwszego zakochanego wieczoru, gdzie wciąż drży światło witryn sklepowych i elektryczność pod skórą. Miłość nie jest tu łagodna – tnie jak odłamki szkła na podłodze, a jednak przyciąga jak magnes. Raz jest gorąco, raz lodowato, ale nie można się oderwać – nawet gdy już wiadomo, że ta atrakcja dawno wypadła z torów. Po prostu serce znów kręci swoją ścieżkę dźwiękową, gdzie ból jest również sposobem na zapamiętanie.