Kiriki

Taniec, który sprawia, że noc staje się głośniejsza: pośladki w ciemności jak sygnał świateł drogowych, rytm jak drobna iskra, a wokół zazdrosne spojrzenia i puste słowa. Nie chodzi tu o miłość, ale o władzę nad rytmem: ona porusza się tak, jakby miała w rękach pilota do wieczoru, a wszystko, co jej przeszkadza, odlatuje. W powietrzu unosi się mieszanka przechwałek i szczerej żądzy, odrobina żartów z samego siebie i morze energii, od której nogi nie słuchają mózgu. Ironiczna, zuchwała i naprawdę gorąca – muzyka, przy której nie chce się rozmyślać, tylko włączyć się w ruch.