BRUCE

Kiedy powietrze staje się gęste jak syrop, a myśli nagle postanawiają wziąć urlop – zaczyna się właśnie to. Świat jest lekko zamazany na krawędziach, jak zdjęcie ze starego telefonu, ale w środku wszystko jest krystalicznie jasne: nie trzeba się spieszyć, nie trzeba niczego udowadniać, nie trzeba być bohaterem dnia. Wystarczy po prostu oddychać (jeśli jeszcze czujesz płuca) i śmiać się z tego, jak śmiesznie brzmi słowo„Bruce” po trzecim powtórzeniu.

W tym stanie nawet policjanci za drzwiami nie są wrogami, ale postaciami z sitcomu, którym nie poszczęściło się z rolą. Kuchnia zamienia się w laboratorium alchemika, przyjaciele – w marmurowe posągi, a rzeczywistość – w kreskówkę z soundtrackiem złożonym z kaszlu i bitów. Wszystkie poważne rozmowy zostają odwołane do jutra, a może nawet do pojutrza. Dzisiaj wystarczy po prostu być – powolnym, zadymionym, zadowolonym.