Feeling Fine

Jakby poranek po ciężkiej nocy – kiedy słońce w końcu przebija się przez żaluzje, a w głowie po raz pierwszy od dawna panuje cisza. Wszystko wokół jest proste i prawdziwe: herbata stygnie na parapecie, za oknem wróble coś sobie wyjaśniają i nagle staje się jasne – życie nie jest takie złe. Chce się po prostu być, oddychać, dziękować. Za światło, za ciepło, za tych, którzy są blisko. Za to, że ból już nie rani, a tylko lekko kłuje, przypominając: żyjesz. Muzyka jakby głaskała po ramieniu i szeptała – przestań walczyć, świat już się poddał.