Lotus

Jakby noc w Londynie rozlała się płynnym neonem – lekko pijana, ciepła, z nutką tajemnicy i wiatru z otwartego okna. W powietrzu unosi się zapach wolności i tym samym„wszystko jest możliwe”, kiedy serce po raz pierwszy od dawna mówi głośniej niż głowa.

Muzyka pulsuje jak światła reflektorów we mgle i wydaje się, że każdy wers to chwila przed pocałunkiem, kiedy już za późno na myślenie, ale jeszcze za wcześnie, żeby odpuścić. Tutaj miłość nie polega na czułości, ale na chemii i zuchwałości, kiedy chce się wycisnąć życie do ostatniej kropli. I niech wszystko spłonie – przecież lotos kwitnie tylko w błocie, ale wygląda przy tym olśniewająco.