Fruit Bat

Czasami relacje są jak dziwna gra na linie: wydaje się, że wszystko się trzyma, ale jeden nieprawidłowy krok i już nie wiadomo, kto ratuje, a kto ciągnie w dół. Wszystko jest tu jak w półśnie – szeptane rozmowy na schodach, urazy owinięte czułością i próby zrozumienia, gdzie kończy się„my”, a zaczyna„ja”.

Brzmi to jak wewnętrzny dialog dwóch istot z różnych światów – królika i gada, ciepła i zimna, pragnienia bliskości i strachu przed złapaniem. Delikatna równowaga między ugryzieniem a pocałunkiem. A gdzieś pośród tego wszystkiego – latająca lisica, wisząca do góry nogami i udająca, że nie czeka na świt.