Thick Skin

Brzmi jak ulepszenie duszy po katastrofie – z nowym oprogramowaniem o nazwie„nic osobistego”. Tam, gdzie wcześniej panował chaos uczuć, teraz znajduje się zbroja ulepiona z sarkazmu, bólu i dobrego rytmu. Żadnych urazów, żadnych histerii – tylko zimnokrwista pewność siebie i idealna postawa na ruinach przeszłości.

To nie jest piosenka o sercu, to hymn ocalałych po„toksycznym związku”. Kiedy zamiast„dlaczego?” w głowie rozbrzmiewa„dziękuję, teraz jestem niewrażliwa”. Czy to boli? Tak. Ale już nie jest straszne. A gdzieś między wierszami słychać chrzęst – to nie szkło, to stare iluzje pękają pod obcasem.