it’s okay

Słowa jakby chcą się wydostać na zewnątrz, ale utknęły w połowie drogi – czy to wyznanie, czy prośba, czy po prostu echo własnych wątpliwości. Muzyka otacza to wahanie delikatnym rytmem, zamieniając niepewność w niemal przyjemne„ok”. Wydaje się, że istnieje chęć zatrzymania, a jednocześnie – odpuszczenia, ponieważ nie da się tego ciągnąć dłużej.

Wszystko brzmi jak wewnętrzna sprzeczka między sercem a rozumem, w której nie ma zwycięzców, ale jest rytm, który nie pozwala odejść. Piosenka balansuje między delikatnością a zagubieniem, a w tej chwiejnej środkowej części rodzi się dziwna ulga: kiedy nawet złamane słowa stają się melodią, a„nie wiem” brzmi szczerzej niż jakiekolwiek„na zawsze”.