ベテルギウス

Czasami niebo zachowuje się jak stare archiwum: przechowuje światło wysłane w drogę setki lat temu, a mimo to dociera do nas, aby oświetlić dzisiejszy wieczór. W takich momentach staje się bardziej zrozumiałe – nawet jeśli słowa blakną, nawet jeśli kłóciliśmy się setki razy, nadal pozostaje więź, której nie da się zapomnieć.

W piosence gwiazdy nie są tłem dla romantyzmu, ale cichymi świadkami tego, jak ludzie szukają się nawzajem w ciemności. Ich światło jest jak obietnica: iść dalej ramię w ramię, dzielić radość i ciężar oraz wiedzieć, że na każdym nowym zakręcie drogi nadal istnieje wspólny punkt odniesienia. Jakby sam wszechświat szeptał – trzymajcie się razem, a wtedy każda odległość okaże się tylko pięknym tłem.