Улетают на юга

Pachnie wiosną i mokrym asfaltem – jakby gdzieś w pobliżu właśnie przeszła ulewa. List składa się z prostych słów, tak samo naiwnych i bezpośrednich, jak szczere wyznania w szkolnej ankiecie. Nie ma w nich patosu, tylko szczera tęsknota za spotkaniem, za domem, za lekką sukienką, która przemknęła w pamięci.

W każdym wersie czuć młodzieńczą szczerość, gdzie ból niespełnionych marzeń sąsiaduje z nadzieją:„zawołaj – a przyjdę”. Łabędzie odlatują na południe, a wraz z nimi znika szansa na bycie blisko, ale pozostaje wiara, że pewnego dnia los się zmiękczy. I ta wiara brzmi tak samo uparcie i wzruszająco, jak piosenka, którą nuci się pod deszczem, aż ramiona przemokną.