Voy A Buscarte

Nocna obietnica – niepowściągliwa i nieco głośna: w powietrzu unosi się zapach perfum i niedopowiedzenia, a refren„jeśli nie przyjdziesz – ja przyjdę, ukradnę” brzmi jak delikatna groźba, gotowa zamienić obojętność w działanie. Milczenie rani głębiej niż jakiekolwiek słowa, a każda nieodebrana rozmowa zamienia się w małą katastrofę, którą chce się naprawić – choćby kradzieżą, choćby SMS-em.

Kac w stylu Argentyny, przebita opona i sceny z jakiejś dziwnej komedii – wszystko to jest blisko, jak tło dla bezsensownych, ale ciepłych prób przywrócenia uwagi. Dzwonią tylko w weekendy, seks tymczasowo naprawia zepsute relacje, a potem znów cisza: melodia jest jednocześnie zalotna i wrażliwa, z wyraźnym akcentem„złego” bohatera, który z jakiegoś powodu budzi sympatię.

W rezultacie – mieszanka zazdrości, troski i lekkiej samowoli: gotowość do ucieczki, jeśli drzwi nie zostaną otwarte, i umiejętność śmiechu z własnego patosu. W tej nieco brudnej romantycznej historii – księżycowe szkło, przygaszony salon samochodu i zapach, który obiecuje pozostać dłużej niż słowa. Cisza jest już nie do zniesienia – niech lepiej ukradną z powrotem.